سلام .
ذاتا ما آدم ها طوری هستیم که فراموش کاریم . هر کاری یاا هدفی را فراموش می کنیم . گاهش حتی احساس های بد را هم فراموش میکنیم یا حس خوب را فراموش می کنیم .
اولا که باید همیشه هدف های خود را روی کاغذ بنویسیم و گرنه شیطان آن ها را تغییر می دهد . دوم اینکه سعی کنیم احساس تنفر و حس خوشایند نسبت به چیزی را در خود حفظ کنیم
مثلا زمانی از موضوعی متنفر بودیم حالا یک سال گذشته . دیگر حس تنفر نداریم . اما اگر به آن موضوع برگردیم دوباره حس تنفر به سراغ ما می آید . . . و تا یک سال قدرت رهایی از او را نداریم و اینجاست که ناراحت کننده است ...
گاهی نباید احساس بد را فراموش کنیم ... تا سال‌ها