10محرم سال 61هجری روز خون خدا بود، چون شمایل اصلی زیست مسلمانی در این روز رقم خورد. عاشورا اوج تولی و تبری، عاطفه و احساس و درهمشکستن بت نفس سرکش در برابر ولی خداست. در این میان چهره نورانی قمر منیر بنیهاشم(ع) چه خوش میدرخشد و آنگاه که شمشیر کین دست راستش را قطع کرد، چه زیبا، بداهتا پرده از رازی بزرگ برگشود:
«والله ان قطعتم یمینی/ انی احامی ابدا عن دینی؛ یعنی به خدا سوگند اگر دست راستم را قطع کنید، هرگز از یاری دینم دست برنخواهم داشت.»
آری! آرمان اصلی کربلا و بزرگترین شعار آن، حمایت تمامقد از دین الهی و ولی بر حق بود. زندگی در سایه دین شرایطی دارد که روزگار امویان شاخ و برگش را خشکانده بود و اندکی بیش نمانده بود تا ریشههای آن را نیز بخشکاند.
یکی از شرایطی که امام حسین(ع) در سخنانشان فرمودند این حقیقت بود که حکومت به حق عمل و از باطل دوری نمیکند. در چنین شرایطی مرگ خوشبختی است و زندگی با ستمگران بدبختی و حسین باید دین را یاری دهد. امامحسین(ع) با ترسیمی زیبا شرایط را برای همه انسانها در طول تاریخ بازگو میکند: مثل من با مثل یزید بیعت نمیکند و خط حسینیان از خط یزیدیان جداست، بدون هیچ تلاقی و مماشاتی!
ما عزاداران حضرت اباعبدالله باید توجه ویژه به این نکته داشته باشیم. خط امامحسین(ع) سیری جاری در طول تاریخ است و تمامی ندارد و در طول تاریخ فرزندان ایشان هریک گامی مؤثر در این فراز برداشتند و همواره هرچند اندک، اما یارانی خویشتن بان داشتند که از دام فتنهها رسته و دل در گرو دین و ولایت نهادند و امروز هرکدام از ما باید تلاشی در این راه داشته باشیم و امام بر حق، مهدی موعود (عج) را همواره درنظر داشته باشیم و او را یاری و حمایت کنیم.
اما چگونه؟ امام علی(ع) راهی بر ما میگشاید که تأکید بر خویشتنبانی، پاکدامنی و راستی دارد: ... [هر چند شما نمیتوانید در عمل مثل من باشید؛ اما] مرا یاری کنید با کوشیدن در حفظ تقوای الهی و پاکدامنی و صداقت ورزیدن.
مرگ بر شیطان بزرگ و ارباب اسرائیل کودک کش , مرگ بر آمریکا
برگرفته از یادداشت پیام صدریه در همشهری دو
http://www.hamshahrionline.ir/details/349741/Lifeskills/tips