دیروز وبلاگ یکی از دوستان رو میخوندم
نکته قابل توجه اینکه فقط من و تعداد کمی از نزدیکانش می دونستیم که این وبلاگه مال ایشون و در کل ناشناس بودن
خیلی راحت تر بودن در قبال نوشته هاشون
اینطوری مثل ما که همه اطلاعاتمون روی وب هست و اگر مطلب طنز بزاریم شب باید تو مسجد به همه جوابگو باشیم :)
ای کاش میشد وبلاگی داشت که هیچ کس ندونه مال ماست
مثلا اکه خواستیم تازه رمان نویسی رو شروع کنیم اون داستان های اولمون که قطعا جذاب هم نیستن رو ناشناس منتشر کنیم و بازخورد بگیریم:)